D. JOKSIĆ, theatre critic

Medunarodni pozorišni festival »Mladi otvoreni teatar« i 15. svjetska galerija karikature u centru su pažnje skopske kulturne javnosti

SKOPLJE, 22. SEPTEMBRA -Pažnja skopske kulturne javnosti proteklih dana usmjerena je uglavnom na dva međunarodna dogadaja — »Mladi otvoreni teatar« i 15. svjetsku galeriju karikatura. Prvi, međunarodni pozorišni festival, polako ulazi u završnu fazu, ali i dalje pobuđuje veliko interesovanje Skopljanaca, i domaćih i stranih turista. Sto se tiče Svjetske galerije karikatura, na kojoj iz godine u godinu učestvuju eminentni domaći i strani karikaturisti, ona je na zavidnom nivou i zanimljiva je za probirljivu publiku i sve one koji se ovim likovnim i grafičkim izrazom bave profesionalno.
Nezahvalno je konstatovati, ali sigurno je da bi sjaj ove dvije kulturne manifestacije bio znatno manji da su tri profesionalne pczorišne kuće u glavnom gradu Makedonije imale šta novo da ponude skopskoj publici. Ovako, bez konkretnog programa, odnosno repertoara za ovogodišnju pozorišnu sezonu, čini se da će još dugo ostati u sjenci drugih, sigurno manja značajnih kulturnih događaja. Možda se ovakvo stanje u Makedonskom narodnom teatru, Dramskom i Teatru narodnosti može pravdati kadrovskim previranjima i promjenama, ali, ipak, moralo bi se malo više računa voditi i o publici, od koje, na kraju krajeiva, zavisi i opstanak ovih pozorišnih kuća.
I tako, dok su profesionalci zaokupljeni drugim, »vanpozorišnim« problemima, Dom mladih »25. maj« iz Skoplja polako, ali sigurno sakuplja poene.
Mladi otvoreni teatar, čiji je on organizator, godinama puni pozorišne sale i sve druge otvorene i za-tvorene scenske prostore u gradu. Doduše, sve predstave koje dolaze na ovaj međunarodni pozorišni festival ne zaslužuju da budu viđene, ali za to su najmanje krivi organizatori koji sa minimalnim sredstvima i velikim entuzijazmom ne dozvoljavaju da se ova jedinstvena manifestacija u Makedoniji ugasi.

Od loših do izvanrednih predstava

Možda sve to ne bi bilo ostvarljivo da nije zahvalne skopske publike, koja bez obzira na kvalitet iz večeri u veče strpljivo prati sve ono što se dešava na MOT-u. A za ovih dvadesetak dana njegovog održavanja pozornicama Skoplja prodefilovalo je niz grupa iz zemlje i inostranstva, čiji je kvalitet varirao od veoma loših da zaista izvanrednih ostvarenja.
Ako bismo pokušali dati neki dosadašnji presjek, onda bismo morali spomenuti da je prvi blok MOT-a protekao uglavnom u znaku pozorišnog izraza pomoću lutke i maske, u čemu su prednjačili Iva i Petar Mandić članovi sarajevskog pozorišta »Maska i pokret«.

D. JOKSIĆ